اهلی شیرازی

محمد اَهْلی شیرازی، (858-942ق)، ادیب و شاعر قرن نهم و دهم است. اهلی را پیرو سبک عراقی دانسته‌اند. او در قصیده از انوری، ظهیر فاریابی، خاقانی و جامی، و در غزل از سعدی و حافظ پیروی می‌کرده است. اهلی قصاید و ترکیب‌بندهای زیادی در مدح و رثای اهل بیت(ع) دارد. وی از شاگردان جلال‌الدین محمد دوانی بود. اهلی در 84 سالگی در شیراز درگذشت و در کنار حافظ به خاک سپرده شد.

اهلی شیرازی_شمع و پروانه
بازگشت 

اهلی شیرازی_سحر حلال
بازگشت 

اهلی شیرازی_رباعیات ساقینامه
بازگشت 

ابیات برگزیده

* شیوه عاجزکشی از خسروان زیبنده نیست
* بی تکلف، حیله پرویز نامردانه بود
شعر کامل
صائب تبریزی
* دستی که ریزشی نکند شاخ بی برست
* نخلی که میوه ای ندهد خشک بهترست
شعر کامل
صائب تبریزی
* شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
* قدر یک ساعته عمری که در او داد کند
شعر کامل
حافظ