لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 1 : یارب که بقای جاودانی بادا
رباعی شمارهٔ 2 : عشرت بادا صبح تو و شام ترا
رباعی شمارهٔ 3 : شد یار و به غم ساخت گرفتار مرا
رباعی شمارهٔ 4 : جان سوخت ز داغ دوری یار مرا
رباعی شمارهٔ 5 : از بهر نشیمن شه عرش جناب
رباعی شمارهٔ 6 : اندر ره انتظار چشمی که مراست
رباعی شمارهٔ 7 : آن سرو که جایش دل غم پرور ماست
رباعی شمارهٔ 8 : پیوستن دوستان به هم آسان است
رباعی شمارهٔ 9 : شاها سربخت بر در دولت تست
رباعی شمارهٔ 10 : اکسیر حیات جاودانم بفرست
رباعی شمارهٔ 11 : شوخی که خطش آیهٔ فرخ فالی است
رباعی شمارهٔ 12 : جز فکر جدا شدن ز دلدارم نیست
رباعی شمارهٔ 13 : مجنون که کمال عشق و حیرانی داشت
رباعی شمارهٔ 14 : شاها سر روزگار پامال تو باد
رباعی شمارهٔ 15 : شاها چو کمان قدر به فرمان تو باد
رباعی شمارهٔ 16 : صید افکنی مراد آیین تو باد
رباعی شمارهٔ 17 : شاها در جهان عرصهٔ در گاه تو باد
رباعی شمارهٔ 18 : جرم است سراپای من خاک نهاد
رباعی شمارهٔ 19 : کوی تو که آواره هزاری دارد
رباعی شمارهٔ 20 : وحشی که همیشه میل ساغر دارد
رباعی شمارهٔ 21 : گر کسب کمال می‌کنی می‌گذرد
رباعی شمارهٔ 22 : فریاد که سوز دل عیان نتوان کرد
رباعی شمارهٔ 23 : تیرت چو ره نشان پران گیرد
رباعی شمارهٔ 24 : دل زان بت پیمان گسلم می‌سوزد
رباعی شمارهٔ 25 : یارب که زمانه دلنوازت باشد
رباعی شمارهٔ 26 : می‌خواست فلک که تلخ کامم بکشد
رباعی شمارهٔ 27 : شاها به عداوت توکس یار نشد
رباعی شمارهٔ 28 : آنان که به کویی نگران می‌گردند
رباعی شمارهٔ 29 : آن زمره که از منطق ما بی‌خبرند
رباعی شمارهٔ 30 : مجنون به من بی سر و پا می‌ماند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از گشایش نبود بهره تهی مغزان را
* پسته پوچ محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* همه شهر بشورید چو آوازه درافتاد
* که دیوانه دگربار ز زنجیر رهیده‌ست
شعر کامل
مولوی
* می دهم مستی به دلها گر چه مستورم ز چشم
* بوی آغوش بهارم در چمن پیچیده ام
شعر کامل
رهی معیری