لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 1 : از تتق کبریا صورت لطف خدا
قصیدهٔ شمارهٔ 2 : تا ز نور روی او گشته منور آفتاب
قصیدهٔ شمارهٔ 3 : از نور روی اوست که عالم منور است
قصیدهٔ شمارهٔ 4 : مرد مردانه شاه مردان است
قصیدهٔ شمارهٔ 5 : گر نه آب است اصل گوهر چیست
قصیدهٔ شمارهٔ 6 : عمر بی عشق می گذاری هیچ
قصیدهٔ شمارهٔ 7 : بنازم جان روح افزای سید
قصیدهٔ شمارهٔ 8 : خوش رحمتیست یاران صلوات بر محمد
قصیدهٔ شمارهٔ 9 : در دو عالم چون یکی دارندهٔ اشیا بود
قصیدهٔ شمارهٔ 10 : دل چو سلطان ملک جان گردد
قصیدهٔ شمارهٔ 11 : هرچه مقصود تو است آن گردد
قصیدهٔ شمارهٔ 12 : رند مستی که گرد ما گردد
قصیدهٔ شمارهٔ 13 : رندان باده نوش که با جام همدند
قصیدهٔ شمارهٔ 14 : نقطه ای در الف هویدا شد
قصیدهٔ شمارهٔ 15 : چو تو به ما نرسیدی تو را ز ما چه خبر
قصیدهٔ شمارهٔ 16 : بیا ای مومن صادق بگو صلوات پیغمبر
قصیدهٔ شمارهٔ 17 : داد جاروبی به دستم آن نگار
قصیدهٔ شمارهٔ 18 : حی و قیوم و قدیم لم یزل
قصیدهٔ شمارهٔ 19 : عیسی گردون نشین تابع تو در ازل
قصیدهٔ شمارهٔ 20 : دُرد دردش خورده ام تا صاف درمان یافتم
قصیدهٔ شمارهٔ 21 : قدرت کردگار می بینم
قصیدهٔ شمارهٔ 22 : گفتیم خدای هر دو عالم
قصیدهٔ شمارهٔ 23 : عاشقانه گر بیابی جام جم
قصیدهٔ شمارهٔ 24 : سالها در سفر به سر گشتیم
قصیدهٔ شمارهٔ 25 : در راه خدا بسی دویدیم
قصیدهٔ شمارهٔ 26 : دم به دم دم از ولای مرتضی باید زدن
قصیدهٔ شمارهٔ 27 : ای دل ار عاشقی بیا از جان
قصیدهٔ شمارهٔ 28 : نقش رویش خیال تا بسته
قصیدهٔ شمارهٔ 29 : ظهوری لم یزل ذاتی بذاتی
قصیدهٔ شمارهٔ 30 : حبیبی سیدی یا ذالمعالی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو حافظ در قناعت کوش و از دنیی دون بگذر
* که یک جو منت دونان دو صد من زر نمی‌ارزد
شعر کامل
حافظ
* بید مجنونیم برگ ما زبان خامشی است
* گل بچین از برگ ما، احوال بار ما مپرس
شعر کامل
صائب تبریزی
* دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی
* زنهار بد مکن که نکردست عاقلی
شعر کامل
سعدی