لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سنایی_حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقهالباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب (فهرست)

شمارهٔ 13-در قناعت و انزوای خویش گوید

1. ای که در زیر طبع گردونی

2. چند گویی مرا که از دونی

3. با چنین گنج در چنین گنجی

4. چه گنه گنج را تو ناگنجی

5. رنج با گنج و زحمت نااهل

6. چون بریدی طمع ترا شد سهل

7. زحمت خود ز اهل عصر بکاه

8. هرچه خواهی ز خالق خودخواه

9. خلق را جمله صورتی انگار

10. هیچی از هیچ خلق طمع مدار

11. جُرم من اندرین چه می‌دانی

12. چون بدیدی کمال نادانی

13. نرسد در ولایت دل خویش

14. هیچ بی‌حوصله به حاصل خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن نه شب بود در ایام لیلی هر صباح
* آسمان شب تا سحر بر حال مجنون می‌گریست
شعر کامل
هلالی جغتایی
* برات رزق تو بر آسمان نوشته خدای
* عبث توقع رزق از زمینیان داری
شعر کامل
صائب تبریزی
* خرد زان طیره گشت الحق مرا گفتا که با من هم
* به گز مهتاب پیمایی به گل خورشیداندایی
شعر کامل
انوری