لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : آن خود که بود که در تو واله نشود؟
رباعی شمارهٔ 92 : جان از سر زلف دلپذیریت نرهد
رباعی شمارهٔ 93 : چون خیل غم تو در دل ریش آید
رباعی شمارهٔ 94 : دستارچه را دست تو در می‌باید
رباعی شمارهٔ 95 : زر در قدمت ریزم و حیفم ناید
رباعی شمارهٔ 96 : یارب، جبروت پادشاهیت که دید؟
رباعی شمارهٔ 97 : یاران، خرد خوار و خجل نیست پدید
رباعی شمارهٔ 98 : ای ماه، ز پیوستن من عار مدار
رباعی شمارهٔ 99 : دشمن گرو وصل ز من برد آخر
رباعی شمارهٔ 100 : ماهی، که بسوخت زهره چنگش بر سر
رباعی شمارهٔ 101 : دست به نگار تو مرا کشت دگر
رباعی شمارهٔ 102 : آن زلف چو نافهٔ تتاری بنگر
رباعی شمارهٔ 103 : ای کرده مهندسانت از ساز سپهر
رباعی شمارهٔ 104 : چون دوستی روی تو ورزم به نیاز
رباعی شمارهٔ 105 : کردند دگر نگاربندان از ناز
رباعی شمارهٔ 106 : گر جور کنی نیاورم دل ز تو باز
رباعی شمارهٔ 107 : بس شب که به روز بردم، ای شمع طراز
رباعی شمارهٔ 108 : رفتم بر آن شمع چگل مست امروز
رباعی شمارهٔ 109 : ای داده به بازی دل من، جان را نیز
رباعی شمارهٔ 110 : در عالم کج نهاد پر پیچ و خمش
رباعی شمارهٔ 111 : زلفی، که به ناز و درد سر داشته‌ایش
رباعی شمارهٔ 112 : تن خاک تو گشت، رحمتی بر خواریش
رباعی شمارهٔ 113 : چشم ار چه به خون شد ز غم هجر تو غرق
رباعی شمارهٔ 114 : خالی داری بر لب چون قند، از مشک
رباعی شمارهٔ 115 : اطراف چمن ز مشک بوییست به برگ
رباعی شمارهٔ 116 : ای بدر فلک گرفته از رای تو رنگ
رباعی شمارهٔ 117 : کرد از دل صافی برت این آب درنگ
رباعی شمارهٔ 118 : من خاک درم، تو آفتابی، ای دل
رباعی شمارهٔ 119 : دیگر ز شراب شوق مستی، ای دل
رباعی شمارهٔ 120 : کم کن ز غمش فغان و مستی، ای دل

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
* تو را که گفت که در روی خوب حیران باش
شعر کامل
حافظ
* چو خورشید گشت از جهان ناپدید
* شب تیره بر دشت لشکر کشید
شعر کامل
فردوسی
* من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
* که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد
شعر کامل
حافظ