لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 181 : وجود حقیقت نشانی ندارد
غزل شمارهٔ 182 : بمیرم چشم مستت را که جانم زنده می‌دارد
غزل شمارهٔ 183 : نیشکر آن روز دل ز بند بر آرد
غزل شمارهٔ 184 : روی خود بنمود و هوش از ما ببرد
غزل شمارهٔ 185 : موی فشانم دگر عشق به درها ببرد
غزل شمارهٔ 186 : طراوت رخت آب سمن تمام ببرد
غزل شمارهٔ 187 : از عشق تو جان نمی‌توان برد
غزل شمارهٔ 188 : دل باز در سودای او افتاد و باری می‌برد
غزل شمارهٔ 189 : خاک آن بادیم کو بر آستانت بگذرد
غزل شمارهٔ 190 : به دشمنان نتوان رفت و این شکایت کرد
غزل شمارهٔ 191 : ترکم به خنده چون دهن تنگ باز کرد
غزل شمارهٔ 192 : باد بویی از دو زلفت وام کرد
غزل شمارهٔ 193 : هوست معتکف خانهٔ خمارم کرد
غزل شمارهٔ 194 : دل ببردی و یکی کار دگر خواهم کرد
غزل شمارهٔ 195 : وصف روی آن پسر خواهیم کرد
غزل شمارهٔ 196 : چاره سگالیدنم فایده‌ای چون نکرد
غزل شمارهٔ 197 : جز لبم شرح میان او نکرد
غزل شمارهٔ 198 : دلم جز تو آهنگ یاری نکرد
غزل شمارهٔ 199 : به یک نظر دل شهری شکاردانی کرد
غزل شمارهٔ 200 : دوش بگذشت و دل از دور تماشایی کرد
غزل شمارهٔ 201 : ای سنگدل، به حق وفا کز وفا مگرد
غزل شمارهٔ 202 : عشق بی‌علت ترنج دوستی بار آورد
غزل شمارهٔ 203 : پیری که پریرم ز مناجات بر آورد
غزل شمارهٔ 204 : هر کس که در محبت او دم برآورد
غزل شمارهٔ 205 : سوز تو شبی بسازم آورد
غزل شمارهٔ 206 : بی تو دل من دمی قرار نگیرد
غزل شمارهٔ 207 : صفات قلندر نشان برنگیرد
غزل شمارهٔ 208 : چو دل شد زان او هرگز نمیرد
غزل شمارهٔ 209 : تیر از کمان به من اندازد
غزل شمارهٔ 210 : رخش، روابود، ار اسب دلبری تازد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به خاک پای تو سوگند و جان زنده دلان
* که من به پای تو در مردن آرزومندم
شعر کامل
سعدی
* غافل مشو ز پاس دل بیقرار ما
* کاین مرغ پر شکسته قفس ها شکسته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست
* عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست
شعر کامل
سعدی