مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم (فهرست)

شماره 57 - در تفسیر این آیت کی و اما الذین فی قلوبهم مرض فزادتهم رجسا و قوله یضل به کثیرا و یهدی به کثیرا

1. زانک استعداد تبدیل و نبرد

2. بودش از پستی و آن را فوت کرد

3. باز حیوان را چو استعداد نیست

4. عذر او اندر بهیمی روشنیست

5. زو چو استعداد شد کان رهبرست

6. هر غذایی کو خورد مغز خرست

7. گر بلادر خورد او افیون شود

8. سکته و بی‌عقلیش افزون شود

9. ماند یک قسم دگر اندر جهاد

10. نیم حیوان نیم حی با رشاد

11. روز و شب در جنگ و اندر کش‌مکش

12. کرده چالیش آخرش با اولش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عالم از جای به تعظیم کلامش خیزد
* هر که چون صبح برآرد به تأمل دم را
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر بدین پستهٔ خندان به چمن بنشینی
* غنچه از شاخ به صد آه و فغان برخیزد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* به کسی نگر که ظلمت بزداید از وجودت
* نه کسی نعوذبالله که در او صفا نباشد
شعر کامل
سعدی