مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 239

1. کرانی ندارد بیابان ما

2. قراری ندارد دل و جان ما

3. جهان در جهان نقش و صورت گرفت

4. کدامست از این نقش‌ها آن ما

5. چو در ره ببینی بریده سری

6. که غلطان رود سوی میدان ما

7. از او پرس از او پرس اسرار ما

8. کز او بشنوی سر پنهان ما

9. چه بودی که یک گوش پیدا شدی

10. حریف زبان‌های مرغان ما

11. چه بودی که یک مرغ پران شدی

12. برو طوق سر سلیمان ما

13. چه گویم چه دانم که این داستان

14. فزونست از حد و امکان ما

15. چگونه زنم دم که هر دم به دم

16. پریشانترست این پریشان ما

17. چه کبکان و بازان ستان می‌پرند

18. میان هوای کهستان ما

19. میان هوایی که هفتم هواست

20. که بر اوج آنست ایوان ما

21. از این داستان بگذر از من مپرس

22. که درهم شکستست دستان ما

23. صلاح الحق و دین نماید تو را

24. جمال شهنشاه و سلطان ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* فریاد که از شش جهتم راه ببستند
* آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت
شعر کامل
حافظ
* چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
* به هواداری آن سرو خرامان بروم
شعر کامل
حافظ
* پنجهٔ تاک ز سرمای سحر می‌لرزد
* لاله از بهر همین کرده فروزان منقل
شعر کامل
وحشی بافقی