لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزلیات از رسالهٔ جلالیه
شمارهٔ 1 : من و دیدن رقیبان هوسناک تو را
شمارهٔ 2 : ای فلک خوش کن به مرگ من دل یار مرا
شمارهٔ 3 : من نه آن صیدم که بودم پاسدار اکنون مرا
شمارهٔ 4 : عشقت زهم برآورد یاران مهربان را
شمارهٔ 5 : چون پیش یار قید و رهائی برابر است
شمارهٔ 6 : دلم که بی‌تو لگدکوب محنت و الم است
شمارهٔ 7 : در عین وصل جز من راضی به مرگ خود کیست
شمارهٔ 8 : به عزت نامزد شد هرکه نامد مدتی سویت
شمارهٔ 9 : نمی‌گفتم که خواهد دوخت غیرت چشمم از رویت
شمارهٔ 10 : آن که چشمت را ز خواب ناز بیداری نداد
شمارهٔ 11 : یارب چه مهر خوبان حسن از جهان برافتد
شمارهٔ 12 : بخت چون بر نقد دولت سکهٔ اقبال زد
شمارهٔ 13 : الهی تا ز حسن و عشق در عالم نشان باشد
شمارهٔ 14 : مهی برفت ازین شهر و شور شهر دگر شد
شمارهٔ 15 : ساربانا پرشتابان بار ازین منزل مبند
شمارهٔ 16 : تبارک الله ازین پادشاه وش صنمی
شمارهٔ 17 : حسن تو چند زینت هر انجمن بود
شمارهٔ 18 : آزرده‌ام به شکوه دل دلستان خود
شمارهٔ 19 : دل می‌شود هر روز خون تا او ز دل بیرون شود
شمارهٔ 20 : شعلهٔ حسن تو بالاتر ازین می‌باید
شمارهٔ 21 : روی ناشسته چو ماهش نگرید
شمارهٔ 22 : بهر تسخیر دلم پادشهی تازه رسید
شمارهٔ 23 : باز جائی رفته‌ام کز روی یارم شرمسار
شمارهٔ 24 : ما به یارانیم مشغول و رقیب ما به یار
شمارهٔ 25 : هان ای دل هجران گزین در جلوه است آن مه دگر
شمارهٔ 26 : بترس از آن که درآرد سر از دهان من آتش
شمارهٔ 27 : سخن درست بگویم اگرچه میترسم
شمارهٔ 28 : داردم در زیر تیغ امروز جلاد فراق
شمارهٔ 29 : وصل چون شد عام از هجران بود ناخوشترک
شمارهٔ 30 : چون من کجاست بوالعجبی در بسیط خاک

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بس تجربه کردیم در این دیر مکافات
* با دردکشان هر که درافتاد برافتاد
شعر کامل
حافظ
* چون صدف هرکس که دندان بر سر دندان نهد
* سینه اش بی گفتگو گنجینه دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* غصه در آن دل بود کز هوس او تهیست
* غم همه آن جا رود کان بت عیار نیست
شعر کامل
مولوی