لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ 1 : بحری که در آسمان زمین خواهد بود
شمارهٔ 2 : آن بحر که در یگانگی اوست یکی
شمارهٔ 3 : گردِ تو درآمده چنین دریایی
شمارهٔ 4 : یک روی به صد روی همی باید دید
شمارهٔ 5 : راهی که همه سلوک وی باید کرد
شمارهٔ 6 : آخر روزی دلت به درگه برسد
شمارهٔ 7 : هر چیز که هست در دو عالم کم و بیش
شمارهٔ 8 : عالم همه گفت و گوی خود میبیند
شمارهٔ 9 : پیوسته دلی گرفته از غیرت باد!
شمارهٔ 10 : خود را، سوی خود،‌رهگذری باید کرد
شمارهٔ 11 : هر جان که به راه رهنمون مینگرد
شمارهٔ 12 : یک چیز که آن نه یک و چیز است آن چیز
شمارهٔ 13 : چیزی که دمی نه تو درآنی و نه من
شمارهٔ 14 : آن ماه که بر هر دو جهان میتابد
شمارهٔ 15 : چیزی که ورای دانش و تمییز است
شمارهٔ 16 : آن کی آید در اسم، شب خوش بادت!
شمارهٔ 17 : آن بحر که هر لحظه دگرگون آید
شمارهٔ 18 : غوّاص در اوّل قدم از فرق کند
شمارهٔ 19 : جایی که درو نه شیب ونه بالا بود
شمارهٔ 20 : آن بحر که دم به دم فزون میجوشد
شمارهٔ 21 : بحری که در او دو کون ناپیدا بود
شمارهٔ 22 : هر دل که درین دایرهٔ بی سر و پاست
شمارهٔ 23 : هر جان که به بحر رهنمون اندوزد
شمارهٔ 24 : تا نفس پرستی تو را غم بیش است
شمارهٔ 25 : هر دل که به بحرِ بینشانی افتاد
شمارهٔ 26 : آن کل که بدو جنبش اجزا دیدم
شمارهٔ 27 : مرغی که بدید از می این دریا دُرد
شمارهٔ 28 : هر جان که بجان نیست گرفتار او را
شمارهٔ 29 : صد قطره که یک آب نماید جمله
شمارهٔ 30 : گه جان، دل خویش، غرق خون مانده دید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بلاهای سیه را جمع کردند
* ازان زلف پریشان آفریدند
شعر کامل
صائب تبریزی
* عالم شهر گو مرا وعظ مگو که نشنوم
* پیر محله گو مرا توبه مده که بشکنم
شعر کامل
سعدی
* چوخورشید برزد سر از برج گاو
* ز هر سو برآمد خروش چگاو
شعر کامل
فردوسی