لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 121 : هان! راز دل خستهٔ ما فاش مکن
رباعی شمارهٔ 122 : خورشید رخا، ز بنده تحویل مکن
رباعی شمارهٔ 123 : ای نفس خسیس، رو تباهی می‌کن
رباعی شمارهٔ 124 : آخر بدمد صبح امید از شب من
رباعی شمارهٔ 125 : ای یاد تو آفت سکون دل من
رباعی شمارهٔ 126 : ای دل، پس زنجیر تو دیوانه نشین
رباعی شمارهٔ 127 : گر زانکه بود دل مجاهد با تو
رباعی شمارهٔ 128 : ای مایهٔ اصل شادمانی غم تو
رباعی شمارهٔ 129 : ای زندگی تو و توانم همه تو
رباعی شمارهٔ 130 : آن کیست که بی‌جرم و گنه زیست؟ بگو
رباعی شمارهٔ 131 : در عشق تو بی‌تو چون توان زیست؟ بگو
رباعی شمارهٔ 132 : دارم دلکی به تیغ هجران خسته
رباعی شمارهٔ 133 : چندن که خم باده‌پرست است بده
رباعی شمارهٔ 134 : دل در طلب دنیی دون هیچ منه
رباعی شمارهٔ 135 : آنم که توام ز خاک برداشته‌ای
رباعی شمارهٔ 136 : ای لطف تو دستگیر هر بی‌سر و پای
رباعی شمارهٔ 137 : پیری بدر آمد ز خرابات فنای
رباعی شمارهٔ 138 : عشقی نبود چو عشق لولی و گدای
رباعی شمارهٔ 139 : عیشی نبود چو عیش لولی و گدای
رباعی شمارهٔ 140 : نی بر سر کوی تو دلم یافته جای
رباعی شمارهٔ 141 : ای کاش! به سوی وصل راهی بودی
رباعی شمارهٔ 142 : با یار به بوستان شدم رهگذری
رباعی شمارهٔ 143 : نی کرده شبی بر سر کویت گذری
رباعی شمارهٔ 144 : بردی دلم، ای ماهرخ بازاری
رباعی شمارهٔ 145 : چون در دلت آن بود که گیری یاری
رباعی شمارهٔ 146 : ای منزل دوست، خوش هوایی داری
رباعی شمارهٔ 147 : در عشق، اگر بسی ملامت ببری
رباعی شمارهٔ 148 : از آتش غم چند روانم سوزی؟
رباعی شمارهٔ 149 : هر لحظه ز چهره آتشی افروزی
رباعی شمارهٔ 150 : هم دل به دلستانت رساند روزی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چنین است رسم سرای سپنج
* گهی ناز و نوش و گهی درد و رنج
شعر کامل
فردوسی
* از چرخ به هر گونه همی‌دار امید
* وز گردش روزگار می‌لرز چو بید
شعر کامل
حافظ
* من بی‌مایه که باشم که خریدار تو باشم
* حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم
شعر کامل
سعدی