لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 181 - در مدح امیر اجل فخرالدین ابوالمفاخر معروف به آبی : دو عیدست ما را ز روی دو معنی
قصیدهٔ شمارهٔ 182 - در مدح سیدالسادات جعفر علوی : ای به درگاه تو بر قصه‌رسان صاحب ری
قصیدهٔ شمارهٔ 183 : زهی ز روی بزرگی خلاصهٔ دنیی
قصیدهٔ شمارهٔ 184 - در صفت قصر و باغ منصوریه و مدح ناصرالدین طاهر : ویحک ای صورت منصوریه باغی و سرای
قصیدهٔ شمارهٔ 185 - در مدح فخرالسادة مجدالدین ابوطالب نعمه : آخر ای قوم نه از بهر من از بهر خدای
قصیدهٔ شمارهٔ 186 - در تهنیت عید و مدح مجدالدین ابوالحسن عمرانی : جشن عید اندرین همایون جای
قصیدهٔ شمارهٔ 187 - مدح ابوالمفاخر امیر فخرالدین میرآب مرو معروف به آبی : ای قبلهٔ کوی خاکی و آبی
قصیدهٔ شمارهٔ 188 - در مذمت شعر و شاعری و فضیلت علم و حکمت : ای برادر بشنوی رمزی ز شعر و شاعری
قصیدهٔ شمارهٔ 189 - در مدح دستور جلال‌الدین عمر : ای چو عقل اول از آلایش نقصان بری
قصیدهٔ شمارهٔ 190 - در مدح صدر معظم فخرالدین محمدبن ابراهیم سری : حکم یزدان اقتضا آن کرده بودست از سری
قصیدهٔ شمارهٔ 191 - در صفت بزم و مدح ملک اعظم عماد الدین فیروزشاه و دستور بزرگ : حبذا بزمی کزو هردم دگرگون زیوری
قصیدهٔ شمارهٔ 192 - مدح خاقان اعظم رکن‌الدین قلج طفغاج خان : ای ترا گشته مسخر حشم دیو و پری
قصیدهٔ شمارهٔ 193 - سوگندنامه‌ای که انوری در نفی هجو قبة اسلام بلخ گفته و اکابر بلخ را مدح کرده : ای مسلمانان فغان از دور چرخ چنبری
قصیدهٔ شمارهٔ 194 - در مدح صدر اجل خواجه مجیرالدین محمد : زهی کلک تو اندر چشم دولت کحل بیداری
قصیدهٔ شمارهٔ 195 - در مدح سلطان اعظم سنجربن ملکشاه : ای ز تیغ تو در سرافرازی
قصیدهٔ شمارهٔ 196 - در مدح ناصرالدین طوطی‌بک : ای رفته به فرخی و فیروزی
قصیدهٔ شمارهٔ 197 : ای کرده ز تیغت فلک تحاشی
قصیدهٔ شمارهٔ 198 - مدح ناصرالدین طوطی‌بیک و عضدالدین کندکز : یافت احوال جهان رونق جاویدانی
قصیدهٔ شمارهٔ 199 - در مدح مجدالدین ابوالحسن عمرانی : دلم ای دوست تو داری دانی
قصیدهٔ شمارهٔ 200 - در مدح مجدالدین ابوالحسن‌العمرانی اذا شرفه السطان بالتشریف : اختیار سکندر ثانی
قصیدهٔ شمارهٔ 201 - در مدح صدر کمال‌الدین عارض : ای عاقلهٔ چرخ به نام تو مباهی
قصیدهٔ شمارهٔ 202 - در عذر نارفتن عیادت و مدح صدر معظم مجدالدین ابوالحسن عمرانی : ای بر سر کتاب ترا منصب شاهی
قصیدهٔ شمارهٔ 203 - در مدح عمادالدین پیروزشاه عادل : زهی بگرفته از مه تا به ماهی
قصیدهٔ شمارهٔ 204 - در مدح عمادالدین پیروزشاه عادل : ای برده ز شاهان سبق شاهی
قصیدهٔ شمارهٔ 205 - در مدح سید سادات : با خاک در تو آشنایی
قصیدهٔ شمارهٔ 206 - در مدح عزیزالدین طغرائی : خرد را دوش می‌گفتم که ای اکسیر دانایی
قصیدهٔ شمارهٔ 207 - در مدح سلیمان شاه : ای ملک ترا عرصهٔ عالم سرکویی
قصیدهٔ شمارهٔ 208 : ای خداوندی که مقصود بنی‌آدم تویی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بسیار زبونی‌ها بر خویش روا دارد
* درویش که بازارش با محتشمی باشد
شعر کامل
سعدی
* آدم مسکین به یک خامی که در فردوس کرد
* چاک شد چون دانه گندم دل اولاد او
شعر کامل
صائب تبریزی
* چنان به فکر تو در خویشتن فرو رفتیم
* که خشک شد چو سبو دست زیر سر ما را
شعر کامل
صائب تبریزی